Afgelopen woensdag stond alweer de laatste competitiewedstrijd van dit jaar gepland. Thuis kregen wij Futsal Buitenpost/The Point 1 op visite. In mijn ruim vijftienjarige futsalcarriére heb ik talloze keren tegen Futsal Buitenpost gespeeld, maar nog nooit tegen hun vlaggenschip. Een tegenstander van formaat zo schatte ik vooraf in. Uit niet al te diepgravend onderzoek bleek dat ze aan het eind van het vorige seizoen vrijwillig teruggegaan waren van de eerste naar de tweede klasse. In hogere klassen wordt veel op vrijdagavond gespeeld en qua veldvoetbal kwam dat niet goed uit. Zelf zit ik op vrijdagmiddag liever in mijn stamkroeg, veel op vrijdagavond spelen heeft dus ook niet mijn voorkeur. In onze competitie staan zij tweede achter De Griffioen 1. De Griffioen 1 is dit seizoen vrijwillig teruggegaan van de hoofdklasse naar de tweede klasse. Gezien hun uitslag tegen De Griffioen 1 had ik woensdagavond niet erg veel vertrouwen in een goed resultaat. Beide ploegen horen thuis in hogere klassen maar vinden het blijkbaar leuk om tegen (of met) ploegen als ons te spelen. Maar de bal is rond en je weet nooit hoe een haas een koe vangt. Dat de rest van de selectie ook niet overliep van vertrouwen bleek uit het feit dat er geen wedstrijdaankondiging op FB gezet was. Blijkbaar wilden we niet afgaan voor volle tribunes. Maar de tribune was toch aardig gevuld. Dat kwam ook doordat we er eerst zelf nog op zaten te shinen in onze kekke trainingsjasjes. We speelden pas om 21.10 uur, het tweede zaalteam speelde namelijk voor ons. Zij gaven het goede voorbeeld door Futsal Buitenpost/The Point 4 met 6-3 te kloppen. Keepen lijkt vanaf de tribune niet zo moeilijk, Redmar wekte de indruk dat hij al jarenlang keepte bij het tweede al weet ik wel beter. Vanaf de tribune zagen we gedurende de voorwedstrijd onze tegenstander ook al in de hal verschijnen. We herkenden enkele spelers van hun eerste veldselectie die op amateurniveau in de hoofdklasse actief is. Dit beloofde niet veel goeds vreesde ik. Toen het tweede team nog zo’n twintig minuten moest spelen gingen wij ons maar eens omkleden. De selectie bestond deze avond uit: Rick, Sjoerd, Kars, Jan Johannes, Ulbe, Jeroen, Kazim, Melvin en mezelf. Coach Marco (die zelf nog steeds herstellende is) had Melvin nog gevraagd omdat Kars en Kazim niet geheel fit waren. Een goed gevulde bank is wel het minste wat je tegenover zo’n tegenstander kan zetten. Alleen Leo ontbrak deze wedstrijd vanwege werkverplichtingen. Na de laatste verliespartij had ik mijn Juventus-tenue weer ingeruild voor mijn Eintracht Braunschweig-shirt. Dit is geen bijgeloof, ik wil gewoon niet elke week hetzelfde aan hebben. Scheidsrechter deze avond was de heer Swart uit Ferwerd, het zal rond kwart over negen zijn geweest dat we aftrapten voor onze zevende competitiewedstrijd van dit seizoen.
Vanaf het begin pakten beide ploegen het vrij aanvallend aan. Na een paar minuten had ik al een paar keer een vroege achterstand voorkomen, maar hadden we zelf ook kansen gehad via Kars en Kazim. Het duurde ruim 7 minuten voordat de 0-0 stand verdween van het scorebord. Melvin schoot van rechts in de korte hoek en de keeper aan de overkant frommelde de bal wat in zijn eigen goal, 1-0. Dit was het sein voor Futsal Buitenpost/The Point 1 om er een schepje bovenop te doen. Het duurde niet lang voordat ook ik de bal uit mijn goal mocht vissen. Binnen de minuut werd het alweer 1-1 toen de kale klasbak van Futsal Buitenpost/The Point 1 van rechts naar binnenkwam, en hard en laag raak vuurde in mijn rechterbenedenhoek. Dit had ons niet moeten verrassen maar dat deed het wel een beetje. Gevolg was dat de 1-2 ook nog vrij snel erna viel. Een erg harde voorzet van links werd via Melvin in mijn goal gewerkt, vrij ongelukkig maar Melvin kon er verder niet veel aan doen. Hierna pakten we het vervolgens weer erg goed op. Met veel overtuiging en vastberadenheid maakten we het onze tegenstander erg lastig. Jeroen en vooral Ulbe waren erg sterk aan de bal en wisten verdedigend het aanvalsspel van Futsal Buitenpost/The Point 1 goed te ontregelen. Na een paar minuten was het wederom Melvin die scoorde, naar binnenkomend van rechts naar links schoot hij hard en strak in het zijnetje de 2-2 binnen. Futsal Buitenpost/The Point 1 waagde hierna een aantal pogingen op mijn doel maar ik had een best redelijke avond en wist aardig wat te pareren. Sjoerd was in aanvallend opzicht dichtbij de 3-2 maar na een voorzet van rechts mikte hij vanuit het centrum net naast. Kazim zette ons wel op 3-2, naar eigen zeggen met een lobje onder de keeper door, op aangeven van Ulbe. En na een corner vanaf rechts, misleidde Jan Johannes met een goede loopactie enkele tegenstanders, waarna aanvoerder Ulbe vrijkwam op links, en met zijn linker de 4-2 in de touwen schoot. Nadat ik maar weer eens redding gebracht had trapte een tegenstander mij nog na tegen mijn schenen. Toen ik hem erop aansprak reageerde hij geïrriteerd en dacht ik: laat maar zitten. Voor rust zette Futsal Buitenpost/The Point 1 nog aan om de achterstand te verkleinen. We leken met 4-2 te gaan rusten totdat Sjoerd gedwongen aan de noodrem trok, wat scheidsrechter Swart beloonde met een penalty. Beheerst scoorde de kale klasbak de 4-3. Al met al een beste eerste helft tegen zo’n goede tegenstander. Een afgang leek het in ieder geval niet te gaan worden. Dat was vooralsnog een flinke zorg minder.
In de rust bood de tegenstander die mij natrapte nog zijn excuses aan. Die heb ik geaccepteerd, en ik gaf nog aan dat hij dit meteen even had moeten doen nadat het gebeurde. Dan is het meteen uit de wereld. Futsal is een contactsport. Ik kan wel wat hebben, ik doe dit al ruim vijftien jaar.
De tweede helft werd de beste 25 minuten van het seizoen. Op de tribune was het smullen, jammer dat een aantal vaste supporters ontbraken. Gelukkig was ik er wel bij. Al vrij snel in de tweede helft werd het 5-3, Jan Johannes scoorde na een prima 1,2 met Rick. Futsal Buitenpost/The Point 1 verkleinde de marge al gauw weer naar één doelpunt. Een erg lichtvoetige tegenstander kwam verrassend door het centrum en schoot bekeken de 5-4 raak in mijn linkerbenedenhoek, zowel mijn verdediging als ikzelf verwachtte eigenlijk een pass. Het spel golfde op en neer. Kazim schoot uiteindelijk de 6-4 prachtig in de kruising vanuit het centrum. Rick erstickte zich daarna enigszins op rechts halverwege het veld. Het was wederom de kale klasbak die nu vanaf rechts met links hard binnenkant paal in mijn lange hoek raak schoot, 6-5. Hierna vergreep Jeroen zich aan een tegenstander en veroordeelde Swart hem tot het wederom wassen van onze teamkleding. De twee minuten met een man minder kwamen we wonderwel goed door, ook doordat er meteen erg slim tactisch gewisseld werd door coach Marco. Dat Futsal Buitenpost/The Point 1 niet gelijkmaakte mogen ze hunzelf aanrekenen. Na een voorzet van links stond een aanvaller vrij voor mijn vrijwel lege goal maar in plaats van te scoren kreeg hij het voor elkaar om de bal via het plafond over de zijlijn te werken, bijzonder knap! Soms heb je van die wedstrijden als keeper dacht ik nog. Futsal Buitenpost/The Point 1 speelde erg aanvallend met een man meer, ze hadden echter geen oog voor de klok en Jeroen die op erg hete kolen zat om weer de zaal in te komen. Toen dat uiteindelijk zo ver was stond hij geheel vrij op de rechterkant en Ulbe wist hem prima te bereiken met een pass die de gehele verdediging van onze tegenstander te kijk zette. Jeroen ging met gepaste snelheid richting de goal van Futsal Buitenpost/The Point 1 en punterde koel de 7-5 laag in de korte hoek. Het was erop, en erover daarna. 8-5 werd het toen Melvin een pass van Ulbe op de borst opving en met buitenkant rechts de keeper aan de overkant nog maar eens passeerde. De frustratie was groeiende bij mijn collega-goallie want bij elke tegengoal werd de bal steeds venijniger verder naar voren getrapt. Naar nog maar eens een goede redding bracht ik snel Kazim in stelling die scoorde uit wat een mislukte pass op Jan Johannes leek, 9-5. Er waren nog enkele minuten te spelen maar een aanvaller van Futsal Buitenpost/The Point 1 feliciteerde mij al met onze overwinning. Maar de koek was nog niet op. Kars verraste met een schot uit de draai de keeper en tekende aan voor de 10-5. En prachtig uitgespeeld werd het uiteindelijk nog 11-5. Kazim zette de aanval op vanuit het centrum, met een pass naar links werd Kars bereikt die vervolgens de mee opgekomen Rick vond op rechts die van dichtbij doel trof. Een gepaste beloning voor Rick die vooral de tweede helft opviel met assertief verdedigen en veelvuldig voor zijn man kwam. Wat een fantastische overwinning was dit zeg. Niemand uitgezonderd stegen we allemaal boven onszelf uit, en wat je dan met elkaar kunt bereiken is grandioos!
Hoewel we wat laat in de kantine waren konden we onder het genot van bier en snacks nog de verlenging kijken van Roda-Ajax. Het noteren van de doelpuntenmakers was geen sinecure. Futsal Buitenpost/The Point 1 bleef ook nog even na zitten, erg sportief complimenteerden ze ons met ons goede spel. Er was echter ook iemand die schamperde dat ik alleen maar verslagen zou maken van overwinningen. Alle lezers van mijn wedstrijdverslagen weten wel beter natuurlijk. We konden nog vrij maximaal bier drinken het restant van de derde helft. Na zo’n overwinning is dat ook wel lekker. De volgende dag had ik echter ook een erg druk programma en toen ik de wekker zette besefte ik dat ik maar ruim drie uurtjes kon slapen maar dat mocht de pret absoluut niet drukken. Wat een fantastische wedstrijd was dit zeg!