Afgelopen woensdag speelden we alweer onze vierde competitiewedstrijd. In Groningen was G.S.F.V. Drs. Vijfje 5 de tegenstander. De derde uitwedstrijd, voor de tweede keer dit seizoen in Groningen. Het late tijdstip van 22.00 uur stond niet iedereen aan. Het was er mede debet aan dat onze selectie aardig gehavend was deze avond. Bij absentie van Leo, Marco, Jeroen en Jan Johannes was het maar goed dat Egbert nog mee wou ballen met Rick, Ulbe, Sjoerd, Kars en ondergetekende. Anders hadden we niet eens een wissel gehad deze wedstrijd. Met zes man zouden we in principe bijna in één auto kunnen ware het niet dat de koelbox, tassen, flessen en ballen ook de nodige ruimte innemen. De box hadden we deze avond niet eens mee. De overige selectieleden waren begrijpelijkerwijs niet al te assertief om rijden. Sjoerd en ik reden daarom maar. Toen ik bij het MFA aankwam stond Rick al buiten te wachten met Marco. Hoewel geblesseerd wou Marco wel mee om te kijken, hij mankeert tenslotte niks aan zijn ogen. Ook Sybren ging mee als liefhebber, of dat nu van ons futsal is of van andere dingen laat ik maar in het midden. Met Egbert, Kars en Ulbe reed ik vervolgens over de Centrale As via Drachten naar Groningen. Sjoerd had blijkbaar een snellere route want uiteindelijk was hij eerder bij het ACLO Sportcentrum dan wij. Qua parkeerplekken hield het niet echt over maar voor een studentenstad is dat niet vreemd. Uiteindelijk wist ik mijn autootje er nog tussen te wurmen. ACLO Sportcentrum bleek een mega-sporthal waar nogal wat drukte was. We keken de ogen uit, vooral de volleybalsters waren het bewonderen meer dan waard. Met terugwerkende kracht zeker niet een beroerde keuze van Marco en Sybren om mee te gaan deze avond. Het was dat we een wedstrijd moesten spelen maar de hele avond op de tribune zitten kijken bij verschillende sporten was ook een leuk tijdverdrijf geweest. De kleedkamer was ook wat anders dan in ons eigen MFA. Na het omkleden was het even zoeken in welke hal we moesten spelen. Uiteindelijk wisten we die te vinden. Voor onze wedstrijd speelden twee andere ploegen uit onze competitie hun onderlinge wedstrijd. Op zich viel het qua niveau wel wat mee. Ik had van onszelf trouwens niet een al te hoge pet op. Met maar 1 wissel was het lastige potten breken dacht ik. Toen scheidsrechter Bebingh voor aanvang floot zag ik dat onze tegenstander G.S.F.V. Drs. Vijfje 5 gelukkig ook maar 1 wissel had. Zo net voor aanvang waren beide ploegen qua spelers in ieder geval in evenwicht.
In de oude hal zonder digitale klok en scorebord begonnen we vrij moeizaam. De wat gladde vloer kwam ons spel ook niet echt ten goede. G.S.F.V. Drs. Vijfje 5 kon duidelijk beter uit de voeten in hun eigen hal. Binnen een paar minuten openden ze de score toen een student van links naar binnen kwam, om een verdediger snelde en met links de bal laag in mijn verre hoek schoot, 1-0. De 2-0 en 3-0 lieten hierna ook niet erg lang op zich wachten. Beide keren hadden we teveel mensen voor de bal en speelde G.S.F.V. Drs. Vijfje 5 dit simpel en doeltreffend uit. Het ging allemaal wat te gemakkelijk. Zo halverwege de eerste helft deden we iets terug. Ulbe speelde vanaf rechts Egbert in het centrum wat lastig aan, maar die laatste had er niet echt moeite mee. Egbert schoot de bal hard langs de keeper aan de overkant, 3-1. Maar dichterbij kwamen we niet echt toen het daarna al vrij snel weer 4-1 werd, een zwabberschot van afstand raakte ik nog maar dit was onvoldoende. Op de 5-1 was ik echt kansloos, van links een beste poeier stijf in de verste kruising. 6-1 werd het ook nog in de eerste helft. We kwamen echt collectief tekort tegen deze tegenstander, hoewel ze echt niet briljant speelden deze avond. Een extra goaltje hadden we nog wel verdiend in de eerste helft. Na een goed lopende aanval liep Sjoerd iets te ver door met de bal en kon hij niet meer scoren. En Rick kwam na een prima voorzet van rechts bij de tweede paal net tekort om de bal binnen te werken. De achterstand was wel terecht, maar zo ruim had het bij nader inzien niet hoeven uitvallen.
Bij rust was deze wedstrijd feitelijk al gespeeld maar in de tweede helft probeerden we er toch nog wat van te maken. Dat lukte in het begin ook nog best redelijk. Al gauw stelde Egbert Kars in staat om doeltreffend af te ronden na een goed uitgespeelde aanval, 6-2. Even later verkleinde opnieuw Kars de marge tot drie doelpunten met zijn 6-3, hij scoorde met rechts na een prima 1,2 met Sjoerd. Een stunt werd in de kiem gesmoord toen Rick ongelukkig de bal achter zijn mij in mijn goal werkte, 7-3. Na de 8-3 was het geloof bij ons wel weer definitief verdwenen. Egbert hoeft als gastspeler niet de kleren te wassen dus kon het geen kwaad dat hij onterecht geel kreeg van de verder goed fluitende scheidsrechter Bebingh. Egbert ging niet erg over de schreef. G.S.F.V. Drs. Vijfje 5 speelde de man-meer-situatie uiterst belabberd uit. We hielden simpel stand. Toen de twee minuten om waren en Sjoerd het veld in kwam voor Egbert stond hij helemaal vrij voorin. Ik gooide de bal naar hem toe en hij passeerde één-tegen-één vakkundig de Groninger doelman, 8-4. Het slotakkoord was echter weer voor G.S.F.V. Drs. Vijfje 5, na de 9-4 stokte het uiteindelijk bij de 10-4. De lange aanvoerder passeerde mij gelukkig toen een rebound via hemzelf langs mij in mijn goal rolde. Dat we verloren was terecht, maar ik vond de uitslag wel wat geflatteerd. Als we thuis compleet zijn tegen deze tegenstander wil ik het nog wel eens zien. Dan zullen ze niet zo’n makkelijke overwinning boeken.
Dat ik moest rijden was een kleine domper, ik bleef alcoholvrij deze avond. Maar gelukkig ging de terugreis wel via de McDonald’s. Dat Sjoerd op slippers liep, met de sokken aan, bevreemdde mij enigszins maar zelf vond hij het de normaalste zaak van de wereld. De homestyle chicken tenders vond ik niet erg bijzonder, ook de homestyle crispy chicken was vrij teleurstellend. Dat de milkshake nog het best smaakte was vrij typerend voor deze avond. De andere sporten in het ACLO Sportcentrum maakten de reis toch al met al nog de moeite waard. Na de Mc ging de terugrit wederom via de Centrale As. Napraten over de wedstrijd was onmogelijk omdat de radio dermate luid stond dat niemand zich nog verstaanbaar kon maken. Iron Maiden en Papa Roach zorgden ervoor dat we snel weer thuis waren. Knap dat Kars nog drie blikjes bier wist te verorberen in het half uur dat de terugreis duurde. Het was uiteindelijk ruim na twaalven dat ik ontnuchterend waterpas ging liggen…