Afgelopen woensdag was het vrij druilerig. Toen ik bij mijn zoontje stond te kijken die aan het trainen was op de vroege avond was ik blij dat ik een paraplu mee had anders was ik in de ruim drie kwartier flink doorweekt geweest. Gelukkig speel ik alleen maar in de zaal en daar zijn we niet afhankelijk van weersomstandigheden. Na mijn zoontje weer thuisgebracht te hebben in de auto snelde ik op de fiets naar het MFA want onze twaalfde competitiewedstrijd zou die avond gespeeld worden. In het MFA aangekomen zaten een onbekende man en vrouw op de bank in de hal te wachten. Hoewel ik hen groette waren ze zo druk met elkaar aan het praten dat ze mij niet van repliek dienden. Mijn tas had ik eerder al in de kleedkamer gezet en toen ik daar kwam waren de meeste van mijn teamgenoten al present. Het was nog te vroeg om al om te kleden en gelukkig brak Tineke het badminton af zodat ze ons in de kantine nog van koffie kon voorzien. Voor thuiswedstrijden wordt dat zo langzamerhand ook een traditie. Toen we de tegenstander G.S.F.V. Drs. Vijfje 5 ook spotte in de hal besloten we om ons maar om te kleden. De selectie was deze avond compleet: Sjoerd, Kars, Leo, Jan Johannes, Ulbe, Jeroen, Rick, Marco en ik. Toen we gekleed en wel in de zaal aankwamen zagen we dat de tegenstander het zonder wissels moest stellen deze avond. Ik was amper aan mijn warming-up begonnen toen scheidsrechter Bos mij al staande hield om me te complimenteren met mijn mooie keepersshirt. Ik zou kunnen stellen dat hij wel smaak had maar de onbekende vrouw die ik eerder tevergeefs groette bleek zijn vrouw te zijn. Trots liet hij zien dat hijzelf een Italiaans scheidsrechtershirt droeg deze avond, een paarse nota bene. Hij ratelde maar door dat er een rapporteur van de KNVB voor hem op de tribune zat deze avond. Dat bleek de onbekende man te zijn die ik eerder tevergeefs groette. Dat je als rapporteur ook nog moet dealen met de wederhelft van een scheidsrechter maakt het een moeilijk te benijden klusje. Scheidrechter Bos gaf nog als tip mee dat ik niet uit moest rollen of gooien met mijn arm of hand buiten mijn cirkel, daar moest hij namelijk scherp op letten. Met deze tip in mijn achterhoofd liet ik mij voor de tribune nog even inschieten en voor lul staan. Ik heb er absoluut geen moeite mee om mijn teamgenoten met extra zelfvertrouwen de wedstrijd te laten beginnen. Eerder hadden we dit seizoen vrij afgetekend met 10-4 verloren maar toen waren we voor het eerst in ACLO Sportcentrum en waren we danig afgeleid door het vele vrouwelijk schoon wat ook in het sportcentrum vertoefde. G.S.F.V. Drs. Vijfje 5 staat derde, wij vierde. Op papier dus een mooie subtopper. Het was rond kwart over acht dat scheidsrechter Bos wou fluiten voor aanvang maar tijdswaarnemer Douwe was in geen zalen en wegen te bekennen. Jeroen kwam van de reservebank om de klok te starten maar kreeg het niet gauw voor elkaar. Gelukkig was Douwe ons niet vergeten en sjokte doodgemoedereerd de hal binnen met zijn onafscheidelijke drinkfles. Toen Douwe achter de knoppen ging zitten floot Bos eindelijk en konden we los vanaf de verkeerde helft voor een redelijk gevulde tribune.
G.S.F.V. Drs. Vijfje 5 pakte het energiek aan in de eerste helft zo zonder wissels. Hoewel de eerste kans voor ons was, Rick was dichtbij de vroege 1-0, zetten ze goed druk en stonden ze ook verdedigend goed. Na ruim twee minuten kwamen ze al op 0-1 toen een voor mij onzichtbaar schot van rechts hard en hoog in mijn goal vloog. Nu was het de beurt aan ons maar tot echte kansen komen was lastig. G.S.F.V. Drs. Vijfje 5 weerde zich kranig. Achterin stond een lange student die sterk aan de bal was, snel was, en een goed schot had. Voorin waren twee kleinere jongens, een linkspoot en een rechtspoot die hun snelheid combineerden met goede passeeracties. Ik kon een grotere achterstand in het begin nog voorkomen maar het duurde wel even voordat wij het net wisten te vinden. Het was na ruim tien minuten dat Rick met een zwabberschot ietwat van rechts de keeper verraste en ons naast de tegenstander bracht, 1-1. Ons tempo was de eerste helft simpelweg te laag om G.S.F.V. Drs. Vijfje 5 meer pijn te doen. Het vele wisselen kwam ons spel niet echt ten goede. Jeroen trof met een hard schot nog de paal. Ook Kars en Jan Johannes hadden nog kansjes maar dit leidde niet tot goals. G.S.F.V. Drs. Vijfje 5 liep voor rust nog uit. 1-2 werd het toen een corner van rechts naar het centrum gespeeld werd, en daarna naar links. Een geplaatst schot verdween laag in mijn lange hoek. En 1-3 werd het toen Rick niet hoog genoeg sprong en onder de bal doorging zo rond de middellijn, een rappe aanvaller kwam op mij af en ging met een goede beweging om mij heen. Vervolgens was het simpel scoren. Al met al een teleurstellende eerste helft. We waren de mindere tegen een tegenstander zonder wissels en stonden terecht met 1-3 achter.
Het moest de tweede helft wel wat anders en dit slaagde redelijk. Al na een paar minuten schoot Marco op aangeven van Ulbe vanuit het centrum de 2-3 hoog en hard binnen via een punter. En het was Kars die ons op 3-3 bracht, vanaf links rondde hij af in de lange hoek, opnieuw was Ulbe de aangever. Leo had ons op voorsprong kunnen schieten maar de voorzet van Jeroen van rechts was te lastig en de poging van Leo ging helaas naast. In plaats van dat wij voorkwamen was het weer G.S.F.V. Drs. Vijfje 5 die de leiding nam. Jeroen leed gevaarlijk balverlies en twee tegenstanders speelden dit prima uit en lieten mij kansloos, 3-4. Jan Johannes en Sjoerd wisten niet te scoren waardoor het moeilijk was om aan te haken. Zelf kon ik ook nog enkele tegentreffers voorkomen, en ook Rick was paraat op mijn lijn om mij te assisteren. Maar het werd uiteindelijk wel 3-5. Na een intrap op onze eigen helft lieten we een snelle aanvaller te makkelijk naar binnen komen en hierdoor boden we hem een schietkans. Ietwat gelukkig vloog de bal via Sjoerd in mijn goal. Er waren nog bijna tien minuten te spelen en gelukkig gaven wij het niet op. De 4-5 kwam ook van de voet van Kars, hij schoot raak vanaf rechts in de korte hoek op aangeven van Marco. Scheidsrechter Bos ging gedurende de tweede helft een aantal keren het gesprek aan met Leo, blijkbaar vond hij dat de interactie met sommige spelers onder de wedstrijd wel wat beter kon. Dat G.S.F.V. Drs. Vijfje 5 uiteindelijk wat ging tijdrekken viel te verwachten. Maar met nog ruim drie minuten op de klok ging de lange achterin te ver volgens scheidsrechter Bos. Na een uitbal voor ons trapte hij de bal weg en dit was een mooie gelegenheid voor Bos om aan de rapporteur te laten zien hoe hij geel trok. Met een man meer lukte het opnieuw Kars om doel te treffen, keurig uitgespeeld schoof hij de 5-5 binnen. In de anderhalve minuut die nog volgde gingen we nog vol voor de drie punten en schoot Ulbe nog net naast. Maar de laatste kans was voor G.S.F.V. Drs. Vijfje 5, een aanvaller die dichtbij mij stond werd bereikt en hij probeerde mij te passeren met een hakje. Ik lag er gelukkig goed voor, en wist zo te voorkomen dat we tegen onze eerste thuisnederlaag van dit seizoen opliepen. Al met al kon ik wel leven met de 5-5 tegen G.S.F.V. Drs. Vijfje 5’s vijftal.
Toen ik na het douchen uit de kleedkamer kwam hoorde ik nog druk gepraat in de kleedkamer van de scheidsrechter. Ik weet niet waar hij meer van te vrezen heeft, van zijn vrouw of van de rapporteur. In de derde helft hielden de echte liefhebbers het het langst vol. Sommige dingen veranderen nu eenmaal nooit. Er was Champions League-voetbal op tv, Manchester United kreeg met hulp van de VAR een late penalty en maakte zo de eerder opgelopen 0-2 nederlaag goed. Het bier smaakte goed, en ook deze keer was er weer Siemen-schaal. Ik wist dit laatste echter te weerstaan want ik ben weer even op rantsoen voorlopig. Gelukkig mag ik van mezelf nog wel bier hebben, het moet wel een beetje realistisch en leuk blijven natuurlijk…