Het was me het futsalavondje wel afgelopen woensdagavond. Het tweede zaalteam moest het thuis voor de competitie opnemen tegen Wardy 1. Omdat het tweede wat personele problemen had werd ik gevraagd om te keepen. Keeper Geart zou dan futsallen en met Egbert die last minute nog opgetrommeld was zouden er dan drie wissels zijn, wat in de ogen van de rest van de selectie net genoeg zou moeten zijn. Meer spelers van eerste waren helaas niet beschikbaar omdat wij zelf na het tweede nog een bekerwedstrijd moesten spelen. Twee wedstrijden achter elkaar keepen is niet ideaal maar ik durfde het nog wel aan. Hoewel we het lang konden bijbenen met het hoger op de ranglijst verkerende Wardy 1 verloren we uiteindelijk toch terecht, maar nipt met 4-6. Scheidsrechter Basstra hanteerde de regels wel erg strikt. Normaalgesproken fluit hij hogere klassen maar omdat na het tweede een derde ronde bekerwedstrijd gepland stond had de KNVB hem de beide wedstrijden op woensdagavond in Holwerd toegewezen. Wardy 1 en Futsal Holwerd 2 spelen in de vierde klasse en de scheidsrechters die ze normaal treffen zijn minder strikt en voelen de wedstrijden beter aan. Als beide teams zich sportief gedragen is het niet nodig om met kaarten te zwaaien vind ik. Je kunt het als scheidsrechter dan veel beter pratend oplossen. Praten kon Basstra ook wel, maar het wapperen met kaarten vond hij ook leuk. Wardy 1 en Futsal Holwerd 2 hadden hier meer moeite mee, achteraf bekeken hadden er wel wat minder kaarten getrokken kunnen worden. Maar achteraf is het makkelijk typen natuurlijk.
Mijn medespelers van Futsal Holwerd 1 zagen op de tribune dat ik een erg uitgebreide warming-up kreeg, na 2x 25 minuten ben je wel erg warm. Ik moet zeggen dat mijn team er wel erg professioneel uitzag in de trainingsjassen van Tegelzetbedrijf Land. Dit schept bij tegenstanders ook bepaalde verwachtingen en het is juist uitdagend om daar aan proberen te voldoen. De selectie was op Marco na overcompleet deze avond. Marco is nog steeds niet volledig fit en wil terecht weer eerst op het veld 100% zijn voordat hij zich weer futsallend in de zaal waagt. Maar zonder Marco, die overigens wel als coach aanwezig en overactief was, waren we nog steeds overcompleet omdat ook good-old Kazim weer eens meefutsalde, voor het eerst dit seizoen! De rest van de selectie bestond uit: Ulbe, Sjoerd, Kars, Jeroen, Leo, Jan Johannes, Rick en ik. Voorafgaand aan de bekerwedstrijd had de selectie van Futsal Holwerd 1 zonder illustere keeper nog t-shirts uitgereikt aan een tweetal bijzondere personen die de derde helft in ons MFA altijd legendarisch maken: Siemen en Tineke. Een klein gebaar van onze selectie wat door hun beide erg gewaardeerd werd. Geheel in stijl met onze selectie zagen Siemen en Tineke er ook erg professioneel uit na de wedstrijd.
Na de eerste wedstrijd begon Futsal Holwerd 1 met de warming-up voor de bekerwedstrijd tegen Blauw Wit 11. Ik deed het wat rustiger aan omdat ik al aardig opgewarmd was inmiddels. Voorafgaand aan de wedstrijd sprak ik nog even kort met de keeper en aanvoerder van de tegenstander. Een oude bekende die ik al eens eerder getroffen had een paar jaar geleden. Hoewel hij van Rutger zijn leeftijd zal zijn (of nog ouder zelfs?) doet het mij deugd om te constateren dat hij nog steeds actief is in de zaal. Hij oogde ook fit, iets wat ik in de toekomst nog maar moet zien op te redden. Blauw Wit 11 doet het qua resultaten uitstekend in de competitie. Ze spelen in de vierde klasse maar daarin staan ze bovenaan en liggen ze op titelkoers. Regelmatig behalen ze dikke overwinningen en hoewel ze twee klassen lager spelen dan ons leek het mij vooraf niet een uitgemaakte zaak dat wij dit bekertreffen wel zouden winnen. Met aardig wat supporters op de tribune begon onze derde bekerwedstrijd van het seizoen rond kwart over negen.
Wij openden sterk en namen vanaf het begin het initiatief wat leidde tot een aantal mogelijkheden. Jan Johannes en Kars stuiten echter op de attent keepende goallie aan de overkant die vooralsnog zijn ploeg behoedde voor een snelle achterstand. Maar met zo’n kansenregen duurde het niet lang voordat wij de score openden. Gezegend zijn wij met meerdere aanvallers die scherp zijn, en een neusje voor de goal hebben. Het was uiteindelijk Kazim die, komend vanaf rechts naar binnen, de keeper door de benen wist te verschalken en aantekende voor de 1-0, er waren toen bijna 5 minuten gespeeld. Hierna kroop Blauw Wit 11 wat meer uit de schulp en werd al snel duidelijk dat het vanavond niet makkelijk zou gaan. Ook zij hadden een paar spelers in de ploeg die bovengemiddeld gevaarlijk waren en goed in de gaten hadden hoe het spelletje gespeeld diende te worden. Al moet ik wel zeggen dat wij er bij hun 1-1 verdedigend niet goed uitzagen. Volgens mij waren het Jeroen en Rick die beide dezelfde gedachte hadden en kozen om richting het centrum door te dekken. Hierdoor kwam op onze linkerkant echter een aanvaller volledig vrij te staan en toen deze aangespeeld werd liet hij mij kansloos, 1-1. Wij gingen weer naarstig op zoek naar de voorsprong maar de Blauw Wit-keeper redde een paar keer kattachtig, onder andere op een schot van Sjoerd. En soms kwamen wij net tekort om het doel onder vuur te nemen, zoals Leo bij de tweede paal na een iets te scherpe voorzet. In de omschakeling was het opletten geblazen maar met Ulbe, Jeroen en Rick achterin staat het vaak aardig goed. Met Kazim, Kars, Jan Johannes, Leo en Sjoerd is er daarnaast voldoende snelheid, creativiteit en doeltreffendheid in de ploeg dat wij het menig tegenstander lastig kunnen maken. Maar Blauw Wit 11 kon zich uitstekend meten met ons. Na een klein kwartier spelen kwamen ze op 1-2 toen een intrap van rechts uitmondde in een voorzet die een aanvaller knap met de punt van zijn schoen buiten mijn bereik in de verre hoek wist te draaien. Knap want hij had ook Jeroen nog in zijn rug en nek. Uiteindelijk was het Kars die beide ploegen weer op gelijke hoogte bracht. Op aangeven van Kazim scoorde Kars met links van dichtbij bij de tweede paal. Hoewel beide ploegen het publiek prima vermaakten vond scheidsrechter Basstra het nodig om ook zijn stempel te drukken op de wedstrijd. Nadat hij eerst een tegenstander naar de strafbank had gezonden kon even later ook Kars plaatsnemen aan de andere zijde van tijdswaarnemer Douwe. Kars vergreep zich aan een tegenstander die uit wou breken terwijl wij met een man meer in het veld stonden. Uiteindelijk was Kars zijn gele kaart één van de weinige terechte kaarten die Basstra deze avond trok. De consequentie van Kars zijn kaart was dat hij de wedstrijdshirts mocht wassen, geluk bij een ongeluk voor zijn medespelers. Hoewel 4 tegen 4 geen goals opleverde werd er in het vervolg van de eerste helft nog wel gescoord tijdens een man-meer-situatie. Weer een Leeuwarder werd een paar minuten voor rust op geel getrakteerd, voor ons de uitgelezen mogelijkheid om nog met een voorsprong te gaan rusten. Het liep echter anders. Hoewel wij druk zetten slaagde een rappe aanvaller van Blauw Wit 11 erin om te ontsnappen aan de druk en verschalkte mij 1 op 1. Hierdoor keken wij bij rust toch tegen een 2-3 achterstand aan. Kansen waren er voldoende geweest voor ons, maar scoren bleek lastig, vooral door het goede keeperswerk aan de overkant.
Maar in de tweede helft kwam het nog goed voor ons. En dat was vooral te danken aan de scheidsrechter hoewel ik het natuurlijk liever had gezien dat we dit geheel op eigen kracht voor elkaar hadden gekregen. Al vrij snel na rust schoot Kazim van rechts de bal hard en hoog in de korte hoek, 3-3. Maar de wedstrijd controleren lukte nog steeds niet. We kregen maar moeilijk grip op Blauw Wit 11 en in het eerste deel van de tweede helft deden zij zeker niet voor ons onder. Waar wij echter niet slaagden in het maken van goals lukte dit wel bij de tegenstander. Bij de 3-4 kreeg een Leeuwarder klasbak de bal op het middenveld in de kluts met Kazim mee, 1 op 1 omspeelde hij mij vervolgens met een goede schijnbeweging, waarna het gemakkelijk scoren was. De 3-5 was eerlijk getypt ook wel een beauty, al hielpen wij Blauw Wit 11 wel in verdedigend opzicht. Na een hoge bal van links scoorde de Leeuwarder klasbak met een prachtig geplaatste kopbal in mijn lange hoek. Hierna vond scheidsrechter Basstra het mooi geweest qua scoringsdrift van onze tegenstander, ik deelde die mening maar heb aanzienlijk minder middelen tot mijn beschikking om dit ook daadwerkelijk af te dwingen. Niet snel genoeg afstand nemen bij een intrap is natuurlijk een legitieme reden voor geel, maar zonder intentie om het spel te hinderen, of een tegenstander een strobreed in de weg te leggen vind ik het zelf geen reden voor geel. Basstra was onverbiddelijk en de personele overtalsituatie zorgde ervoor dat wij te gemakkelijk de achterstand konden verkleinen. Jan Johannes scoorde op aangeven van Kazim bij de tweede paal de 4-5. Een goed uitgespeelde man-meer-situatie wat je in wedstrijden onder leiding van Basstra uitgebreid kan oefenen. Basstra stond niet open voor constructieve feedback, een Leeuwarder had het beste met hem voor maar kon ook inrukken, ja zelfs vertrekken uit de zaal omdat het zijn tweede gele kaart van de avond was. Goudhaantje Jan Johannes verschalkte met weinig moeite, want we speelden 4 tegen 2, opnieuw de goallie aan de overkant en schoot ons hiermee naast Blauw Wit 11, 5-5. Dit had wat mij betreft wel de eindstand mogen worden. Het zou een mooie gelegenheid zijn om mezelf te meten als penalty-killer met mijn collega-goallie aan de overkant. Basstra dacht er echter anders over. Er werd nog maar eens een Leeuwarder met geel naar de strafbank gestuurd. Een uitgelezen kans om ons in de reguliere speeltijd alsnog langs de tegenstander te brengen. Het was man-of-the-match Kars die dat ook deed, met een hard schot vanuit het centrum in de hoek verraste hij de keeper en tekende hiermee aan voor de zwaarbevochten 6-5 overwinning. Zwaarbevochten omdat wij deze overwinning vooral te danken hadden aan de scheidsrechter. In zo’n sportieve en leuke wedstrijd zoveel onnodige kaarten trekken geeft ontzettend te denken. Had hij zijn dag niet, heeft hij persoonlijks iets tegen Blauw Wit? Ik kan geen verklaring bedenken voor het optreden van scheidsrechter Basstra deze avond.
Na de wedstrijd ging hij ook minutenlang nog door met discussiëren met verschillende tegenstanders, die hij waarschijnlijk allemaal wel minstens één keer de gele kaart getoond had die avond. Ik complimenteerde de keeper van Blauw Wit 11 met zijn goede spel en verontschuldigde mezelf enigszins voor deze gestolen overwinning. Met Ulbe en de Leeuwarder klasbak waren wij het met ons vieren wel over eens dat deze scheidsrechter onterecht de hoofdrol opgeëist had deze wedstrijd. Zo jammer dat de prestatie van de verschillende spelers hierdoor in de schaduw kwam te staan. Het is dat we niet zonder scheidsrechter kunnen, maar scheidsrechters moeten hun rol vooral niet overdrijven.
Veel tijd om bier te drinken was er jammer genoeg niet meer. Maar ik deed mijn best nog wel in ruim het uur dat de kantine nog open was. We konden nog net een paar minuten kijken van PSV-Barcelona, zo laat in de kantine is wel een dik nadeel. Het bereiken van de volgende bekerronde werd gepast gevierd met Twee Siemen-schalen, en een stuk of 6 biertjes wist ik nog wel naar binnen te krijgen. Al met al was het een erg enerverend futsalavondje, maar zien wat de volgende tegenstander wordt in het vervolg van ons bekeravontuur. Voorkeur qua tegenstander heb ik niet, wel qua scheidsrechter…